Re-integratie
Als een werknemer arbeidsongeschikt raakt, dan moeten er veel stappen ondernomen worden. Werkgever en werknemer moeten er samen alles aan doen om de werknemer zo snel mogelijk aan het werk te helpen. Goede begeleiding van een arbodienstverlener is daarbij onontbeerlijk. Dat gaat helaas niet altijd goed.
In een zaak waarbij ik een werkgever heb bijgestaan kwamen veel van deze aspecten aan bod. Wat was het geval? De werkgever werd geconfronteerd met een zieke werknemer. De ingeschakelde arbodienst heeft op enig moment (onjuist) geadviseerd geen zogeheten spoor 2 traject te starten, welk advies de werkgever gevolgd heeft. Vervolgens heeft een door de arbodienst ingeschakelde bedrijfsarts een (onjuist) oordeel gegeven over de duurzaam benutbare mogelijkheden van de werknemer. Als klap op de vuurpijl heeft de arbodienstverlener vervolgens te laat een vervroegde WIA-aanvraag ingediend.
De fouten van de arbodienstverlener hebben ertoe geleid dat het UWV uiteindelijk een loonsanctie heeft opgelegd voor het derde ziektejaar.
Namens de werkgever heb ik vervolgens de arbodienstverlener aansprakelijk gesteld voor de schade die mijn cliënt geleden heeft. Gedurende deze civiele procedure heb ik tevens de werkgever bijgestaan in het bestuurlijke traject van bezwaar en beroep tegen de loonsanctie van het UWV.
De civiele rechter heeft uiteindelijk in het voordeel van mijn cliënt geoordeeld en heeft de arbodienstverlener aansprakelijk gehouden voor haar onjuiste advies met betrekking tot het spoor 2 traject, voor het onjuiste advies van de door haar ingeschakelde bedrijfsarts en voor de fout met betrekking tot het te laat indienen van de WIA-aanvraag. De arbodienstverlener heeft de schade moeten vergoeden. Omdat ik voor de procedure conservatoire beslagen had gelegd onder de arbodienstverlener, kon het geld ook daadwerkelijk geïnd worden.